One semester down, one to go!
Door: Michaël.
10 Januari 2012 | Verenigde Staten, Hartford
Na mijn laatste post van 2011, nu mijn eerste post van 2012. De tentamens zijn allemaal achter de rug, en de eerste uitslagen zijn zelfs alweer bekend. Tot zover alle vakken gehaald, dus dat is mooi. Rond de Kerst begon mijn tijdelijke Nomadenbestaan en dat duurde zo ongeveer tot vandaag. Nu is eindelijk de rust weer wedergekeerd en heb ik dus de tijd om deze update er uit te rammen.
Aangezien ik geen waanzinnig indrukwekkend verhaal heb over een specifieke gebeurtenis die er heel erg bovenuit stak, is dit een wat globalere opsomming/overzicht van wat ik heb uitgespookt. Hopelijk blijft het enigszins interessant voor jullie en zo niet dan hebben jullie een minuut of vijf van je leven verneukt, maar ik heb het i.i.g. geprobeerd!
Mijn Kerstvakantie begon met een vlucht naar Nashville, om daar door Emily opgewacht te worden en vervolgens reden we naar Knoxville (een tocht van een uur of 2.5). Na een paar dagen in mijn oude woonplaats rondgehangen te hebben was het tijd voor de Kerstdagen, deze bracht ik door met Emily’s familie in Nashville. Buiten dat het natuurlijk altijd enigszins karig is om de vreemde eend in de bijt te zijn in de verzameling van ooms/tantes/neven/nichten/en wat al dan niet, was het verder allemaal best aardig. Daarna was het weer terug naar Knoxville, om vervolgens de 30ste December vanuit Nashville weer richting het Noorden te vliegen. Na een avondje in Hartford was het de volgende ochtend alweer tijd om de bus naar Boston te pakken, want Nieuwjaar moest natuurlijk wel op een gave plek gevierd worden! Zoals altijd had ik natuurlijk weer heel kansloos niets lopen plannen, buiten een overnachtingsplaats dan, dus aan het begin van de Nieuwjaarsavond hadden we geen flauw idee waar we precies het nieuwe jaar zouden inluiden.
Toen we in downtown Boston uit de metro stapten was er al een enorme mensenmassa op de been, en waren we even bang dat we misschien een heel karige Nieuwjaarsavond tegemoet gingen. Maar gelukkig vonden we, na een omweg via een schrale bar, om 23.50 een leuke plek om het te vieren en kwam alles dus nog net op tijd goed. De dag erna een beetje de toerist uitgehangen en toen was het tijd om terug naar Hartford te gaan op 2 januari. Nu was er in Hartford zelf geen kut te beleven, want alle studenten (zowel internationalen als Amerikanen) waren naar hun thuisland/-stad gevlucht om de Kerstvakantie met familie e.d. door te brengen. Gelukkig hoefde het verblijf daar niet lang te duren, want niet veel later zaten we alweer in de bus naar New York. Nu ben ik daar onderhand al een local, want het is ondertussen alweer de 4de keer dat ik daar rond heb gewandeld, maar desalniettemin blijft het toch altijd weer leuk. Emily was daar sinds haar 15de al niet meer geweest, dus we zaten in de grappige situatie dat ik haar gids was in haar eigen thuisland. Daarna was het wederom terug naar Hartford, om daarna de bus te pakken naar Amherst, MA. Wouter was namelijk weer terug in het land, en er moest hem natuurlijk een bezoekje gebracht worden! Dat was een kort maar krachtig bezoek, waar we de dag begonnen met een sportieve hike maar ondanks deze gezonde start toch eindigden in een BBQ vreetschuur met onbeperkt buffet.
Na al deze vermakelijk drukte heb ik Emily net een paar uur geleden op het vliegtuig terug naar het Zuiden gezet, en rest mij nog een weekje chillen om de batterijen op te laden voor het komende semester. Deze week ontmoet ik trouwens de nieuwe lading internationalen en komen de meeste oude bekenden terug in Hartford, dus dat zal hopelijk wel weer wat nieuwe stof voor een volgende update opleveren. Verder heb ik eind januari nog een serie sollicitatiegesprekken in New York, want ook in de V.S. moet ik natuurlijk wel de high-potential uit blijven hangen, dus rond die tijd zullen jullie wel weer van me horen!
Aangezien ik geen waanzinnig indrukwekkend verhaal heb over een specifieke gebeurtenis die er heel erg bovenuit stak, is dit een wat globalere opsomming/overzicht van wat ik heb uitgespookt. Hopelijk blijft het enigszins interessant voor jullie en zo niet dan hebben jullie een minuut of vijf van je leven verneukt, maar ik heb het i.i.g. geprobeerd!
Mijn Kerstvakantie begon met een vlucht naar Nashville, om daar door Emily opgewacht te worden en vervolgens reden we naar Knoxville (een tocht van een uur of 2.5). Na een paar dagen in mijn oude woonplaats rondgehangen te hebben was het tijd voor de Kerstdagen, deze bracht ik door met Emily’s familie in Nashville. Buiten dat het natuurlijk altijd enigszins karig is om de vreemde eend in de bijt te zijn in de verzameling van ooms/tantes/neven/nichten/en wat al dan niet, was het verder allemaal best aardig. Daarna was het weer terug naar Knoxville, om vervolgens de 30ste December vanuit Nashville weer richting het Noorden te vliegen. Na een avondje in Hartford was het de volgende ochtend alweer tijd om de bus naar Boston te pakken, want Nieuwjaar moest natuurlijk wel op een gave plek gevierd worden! Zoals altijd had ik natuurlijk weer heel kansloos niets lopen plannen, buiten een overnachtingsplaats dan, dus aan het begin van de Nieuwjaarsavond hadden we geen flauw idee waar we precies het nieuwe jaar zouden inluiden.
Toen we in downtown Boston uit de metro stapten was er al een enorme mensenmassa op de been, en waren we even bang dat we misschien een heel karige Nieuwjaarsavond tegemoet gingen. Maar gelukkig vonden we, na een omweg via een schrale bar, om 23.50 een leuke plek om het te vieren en kwam alles dus nog net op tijd goed. De dag erna een beetje de toerist uitgehangen en toen was het tijd om terug naar Hartford te gaan op 2 januari. Nu was er in Hartford zelf geen kut te beleven, want alle studenten (zowel internationalen als Amerikanen) waren naar hun thuisland/-stad gevlucht om de Kerstvakantie met familie e.d. door te brengen. Gelukkig hoefde het verblijf daar niet lang te duren, want niet veel later zaten we alweer in de bus naar New York. Nu ben ik daar onderhand al een local, want het is ondertussen alweer de 4de keer dat ik daar rond heb gewandeld, maar desalniettemin blijft het toch altijd weer leuk. Emily was daar sinds haar 15de al niet meer geweest, dus we zaten in de grappige situatie dat ik haar gids was in haar eigen thuisland. Daarna was het wederom terug naar Hartford, om daarna de bus te pakken naar Amherst, MA. Wouter was namelijk weer terug in het land, en er moest hem natuurlijk een bezoekje gebracht worden! Dat was een kort maar krachtig bezoek, waar we de dag begonnen met een sportieve hike maar ondanks deze gezonde start toch eindigden in een BBQ vreetschuur met onbeperkt buffet.
Na al deze vermakelijk drukte heb ik Emily net een paar uur geleden op het vliegtuig terug naar het Zuiden gezet, en rest mij nog een weekje chillen om de batterijen op te laden voor het komende semester. Deze week ontmoet ik trouwens de nieuwe lading internationalen en komen de meeste oude bekenden terug in Hartford, dus dat zal hopelijk wel weer wat nieuwe stof voor een volgende update opleveren. Verder heb ik eind januari nog een serie sollicitatiegesprekken in New York, want ook in de V.S. moet ik natuurlijk wel de high-potential uit blijven hangen, dus rond die tijd zullen jullie wel weer van me horen!
-
11 Januari 2012 - 08:30
Roger:
Ik las: "blah blah blah, sollicitatiegesprekken in New York" ;-)! Vertel meer! High Potentials FTW! -
11 Januari 2012 - 12:45
Tim:
Opmerkelijk: ''dus we zaten in de grappige situatie dat ik haar gids was in haar eigen thuisland. ''
Nu snap ik niet dat jullie een aantal hoogtepunten hebben kunnen zien in NY want jouw gids-skills zijn normaliter niet bijster fantastisch ;-) -
11 Januari 2012 - 14:35
Michael:
@Roger: Google maar eens op ISIP 2012, New York en dan de eerste hit.
Sowieso high-potentials FTW, al moet natuurlijk eind januari nog blijken of ik me daadwerkelijk deze classificatie mag aanmeten. Ik moet trouwens wel weer eens op de hoogte gebracht worden van de laatste ontwikkelingen in jouw high-potentiele bestaan!
@Tim: Het voordeel is dat New York uit vierkantjes bestaat he...succes gegarandeerd! -
15 Januari 2012 - 16:23
Annelies:
Wat heb je het toch weer goed he Michael! Good luck in New York! Dat betekent toch niet dat je ons nog langer verlaat he, of wel? ;) -
16 Januari 2012 - 12:25
Dominique:
Hey high-po, ISIP 2012 gegoogled. Benieuwd naar de uitkomst! (hoewel ik toch wel een beetje hoop dat jullie aan deze kant van de grote plas je toekomst zoeken) Good luck!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
