Stilte na de storm...
Door: Michaël.
02 November 2011 | Verenigde Staten, Hartford
Het is weer tijd voor een nieuwe update… de vorige keer liet ik jullie met een heuse cliffhanger achter, dus nu is het onderhand wel tijd om jullie geduld te belonen!
Het laatste wat jullie van me vernomen hadden was het feit dat Emily hier op bezoek is geweest, maar ondanks dat dat pas een maandje geleden is heb ik zeker niet stilgezeten. Het meest noemenswaardig is de trip die we met een stel internationalen hebben gemaakt naar New York. Er was daar een “International Law Conference” aan de gang, georganiseerd door de Fordham University. Onze universiteit sponsorde onze deelname aan dit gebeuren door onze reis- en verblijfkosten te vergoeden, dat was dus het perfecte excuus om een weekend in New York rond te hangen! We verbleven in Harlem dus moesten we maar afwachten of de buurt niet te ghetto was, maar dat viel gelukkig 100% mee. En dan zaten we ook nog eens op de hoek van ‘Amsterdam Avenue’, hoe toepasselijk…
Overdag besloten we al vrij snel om de conferentie te laten voor wat het was, en in plaats daarvan zoveel mogelijk leuke dingen te doen. ..al was de conferentie wel een mooi excuus om lekker de pimp uit te hangen en de hele dag in pak door New York te lopen. En we zorgen wel dat we er rond lunchtijd waren, zodat we al het gratis eten konden meesnaaien. Ondanks de late nachten was het credo “’s avonds een man, ’s ochtends een man” van toepassing en zijn we dus behoorlijk efficiënt met onze tijd omgegaan. Buiten het Vrijheidsbeeld hebben we zo ongeveer alles van belang gezien in New York, met inbegrip van de Disney- en M&M-winkel op Times Square. Het weekend vloog voorbij en was echt geniaal, helaas zijn veel van de verhalen van het kaliber “daar had je bij moeten zijn”, dus zal ik niet de moeite nemen om de exacte genialiteit van het weekend in woorden te vangen.
Afgelopen weekend was het Halloween, waar ik dus de Brabander in mij de boventoon kon laten voeren. Na een last-minute zoektocht naar een outfit besloot ik uiteindelijk maar om als “Popeye” te gaan, een outfit die erg goed beviel…dus die gaat mee in de koffer terug naar Nederland! Helaas gooide het weer nogal wat roet (of in dit geval sneeuw) in het eten. Vrijdag en zondag was het weer prima, maar natuurlijk net op de zaterdagavond waarop alle Halloweenfestiviteiten waren gepland trok er een zware sneeuwstorm over Hartford. Nu zijn ze hier wel wat sneeuw gewend, met een beetje pech ligt er hier sneeuw van eind november tot begin maart , maar normaliter komt de sneeuw niet zo extreem vroeg in het seizoen. Het grote probleem hiervan was dat alle bomen hun bladeren nog hebben en dus veel meer sneeuw konden vangen, gevolg: bomen (of delen ervan) die besluiten om naar beneden te donderen. Wat op zichzelf gezien al vrij karig is, maar met al die Afrikaanse toestanden hier met bovengrondse stroomleidingen wordt het al helemaal een drama. Dat kon ik met eigen ogen zien, want Pierre en ik besloten om gewoon naar onze bestemming te lopen. Twintig seconden nadat wij onder een stel elektriciteitspalen gelopen waren klonk er opeens een luide knal en was er een serie felle flitsen te zien, en wat bleek: de leidingen waren daar naar beneden gekomen. Dit was natuurlijk een aanleiding voor mij om flink de paparazzi uit te gaan hangen, maar toen ik me omdraaide en zag dat er ook een flinke boom was omgevallen op een andere plek waar wij even daarvoor stonden ,en de bomen om ons heen ook angstvallig kraakten, besloten we maar om snel beschutting te zoeken.
Dat liep allemaal verder wel goed af, maar veel mensen durfden de barre tocht niet aan, dus het Halloweenfeest was niet echt druk. Gelukkig hadden wij van tevoren al een pre-feestje gehad met een aantal mensen en zat de sfeer er bij ons dus al goed in. Al met al was de avond dus toch nog best geslaagd, al kon ik op de terugweg mijn huis nauwelijks meer bereiken omdat de meeste straten geblokkeerd waren.
De titel "stilte na de storm" slaat trouwens op het feit dat door al die ongein het dagelijks leven hier volkomen plat lag...zelfs de colleges werden op maandag en dinsdag geschrapt.Al kan het nog gekker, want Wouter moest blijkbaar zelfs 45 minuten rijden om een plek te vinden waar hij eten kon scoren... Gelukkig heb ik geen last van stroomuitval gehad, want er zijn zat mensen die ook de komende dagen nog zonder stroom en/of water zullen zitten. Daar zit je dan in het land wat geacht wordt een van de meest welvarende van de wereld te zijn….en dat allemaal vanwege een nachtje sneeuw.
Waar ik vorige keer eindigde bij het bezoek van Emily zal ik volgende keer beginnen met het volgende bezoek van Emily…Morgenochtend om 10.00 vertrek ik namelijk per bus richting Washington, DC. Emily doet hetzelfde vanuit Tennessee, dus als wij allebei in de juiste bus stappen zullen we elkaar daar dus ontmoeten.
Het laatste wat jullie van me vernomen hadden was het feit dat Emily hier op bezoek is geweest, maar ondanks dat dat pas een maandje geleden is heb ik zeker niet stilgezeten. Het meest noemenswaardig is de trip die we met een stel internationalen hebben gemaakt naar New York. Er was daar een “International Law Conference” aan de gang, georganiseerd door de Fordham University. Onze universiteit sponsorde onze deelname aan dit gebeuren door onze reis- en verblijfkosten te vergoeden, dat was dus het perfecte excuus om een weekend in New York rond te hangen! We verbleven in Harlem dus moesten we maar afwachten of de buurt niet te ghetto was, maar dat viel gelukkig 100% mee. En dan zaten we ook nog eens op de hoek van ‘Amsterdam Avenue’, hoe toepasselijk…
Overdag besloten we al vrij snel om de conferentie te laten voor wat het was, en in plaats daarvan zoveel mogelijk leuke dingen te doen. ..al was de conferentie wel een mooi excuus om lekker de pimp uit te hangen en de hele dag in pak door New York te lopen. En we zorgen wel dat we er rond lunchtijd waren, zodat we al het gratis eten konden meesnaaien. Ondanks de late nachten was het credo “’s avonds een man, ’s ochtends een man” van toepassing en zijn we dus behoorlijk efficiënt met onze tijd omgegaan. Buiten het Vrijheidsbeeld hebben we zo ongeveer alles van belang gezien in New York, met inbegrip van de Disney- en M&M-winkel op Times Square. Het weekend vloog voorbij en was echt geniaal, helaas zijn veel van de verhalen van het kaliber “daar had je bij moeten zijn”, dus zal ik niet de moeite nemen om de exacte genialiteit van het weekend in woorden te vangen.
Afgelopen weekend was het Halloween, waar ik dus de Brabander in mij de boventoon kon laten voeren. Na een last-minute zoektocht naar een outfit besloot ik uiteindelijk maar om als “Popeye” te gaan, een outfit die erg goed beviel…dus die gaat mee in de koffer terug naar Nederland! Helaas gooide het weer nogal wat roet (of in dit geval sneeuw) in het eten. Vrijdag en zondag was het weer prima, maar natuurlijk net op de zaterdagavond waarop alle Halloweenfestiviteiten waren gepland trok er een zware sneeuwstorm over Hartford. Nu zijn ze hier wel wat sneeuw gewend, met een beetje pech ligt er hier sneeuw van eind november tot begin maart , maar normaliter komt de sneeuw niet zo extreem vroeg in het seizoen. Het grote probleem hiervan was dat alle bomen hun bladeren nog hebben en dus veel meer sneeuw konden vangen, gevolg: bomen (of delen ervan) die besluiten om naar beneden te donderen. Wat op zichzelf gezien al vrij karig is, maar met al die Afrikaanse toestanden hier met bovengrondse stroomleidingen wordt het al helemaal een drama. Dat kon ik met eigen ogen zien, want Pierre en ik besloten om gewoon naar onze bestemming te lopen. Twintig seconden nadat wij onder een stel elektriciteitspalen gelopen waren klonk er opeens een luide knal en was er een serie felle flitsen te zien, en wat bleek: de leidingen waren daar naar beneden gekomen. Dit was natuurlijk een aanleiding voor mij om flink de paparazzi uit te gaan hangen, maar toen ik me omdraaide en zag dat er ook een flinke boom was omgevallen op een andere plek waar wij even daarvoor stonden ,en de bomen om ons heen ook angstvallig kraakten, besloten we maar om snel beschutting te zoeken.
Dat liep allemaal verder wel goed af, maar veel mensen durfden de barre tocht niet aan, dus het Halloweenfeest was niet echt druk. Gelukkig hadden wij van tevoren al een pre-feestje gehad met een aantal mensen en zat de sfeer er bij ons dus al goed in. Al met al was de avond dus toch nog best geslaagd, al kon ik op de terugweg mijn huis nauwelijks meer bereiken omdat de meeste straten geblokkeerd waren.
De titel "stilte na de storm" slaat trouwens op het feit dat door al die ongein het dagelijks leven hier volkomen plat lag...zelfs de colleges werden op maandag en dinsdag geschrapt.Al kan het nog gekker, want Wouter moest blijkbaar zelfs 45 minuten rijden om een plek te vinden waar hij eten kon scoren... Gelukkig heb ik geen last van stroomuitval gehad, want er zijn zat mensen die ook de komende dagen nog zonder stroom en/of water zullen zitten. Daar zit je dan in het land wat geacht wordt een van de meest welvarende van de wereld te zijn….en dat allemaal vanwege een nachtje sneeuw.
Waar ik vorige keer eindigde bij het bezoek van Emily zal ik volgende keer beginnen met het volgende bezoek van Emily…Morgenochtend om 10.00 vertrek ik namelijk per bus richting Washington, DC. Emily doet hetzelfde vanuit Tennessee, dus als wij allebei in de juiste bus stappen zullen we elkaar daar dus ontmoeten.
-
03 November 2011 - 10:19
Eline:
Wat een spanning en sensatie met al die sneeuwval. Veel plezier in DC. -
03 November 2011 - 11:30
Martino:
Wat een leuke titel! Ik heb wel moeite met het feit dat je zonder introductie een nieuw personage toe hebt gevoegd; Pierre. Verder is het wel bijzonder dat jij weet dat die luide knal na precies 20 seconden volgde. Ben jij de hele dag aan het tellen ofzo? -
03 November 2011 - 13:02
Lonneke:
Hele leuke update! -
03 November 2011 - 18:33
Laurens W:
Mich, wat was de cliffhanger ook alweer? :P Niet zo lang wachten jonguh! Wrs is dat ook de rede waarom je je NY verhalen niet pikanter hebt kunnen maken: je bent ze vergeten! Maar je lult je er weer aardig onderuit heur :P
Maar stoer die sneewverhalen van je :) Tis alleen jammer dat die spinazietruuk bij deze popey niet werkt, dan had je vallende bomen gewoon rustig tegen gehouden en vele foto's kunnen maken (of laten maken ;))
Enjoy dude :) Ben benieuwd naar je volgende verhalen! -
06 November 2011 - 15:30
Erwin:
Hey Michaelus! Klinkt goed allemaal! Hier is het extreem warm en daar vroege sneeuw; ik wist niet dat je zo'n coole kikker bent dat je het weer kan beinvloeden. :-) Ik stel voor dat we met je Popeye outfit gaan carnavallen, kijken of die hier ook zo succesvol is. :-) Laterz! -
08 November 2011 - 20:55
Jasper:
Matige Popeye inderdaad, wegduiken voor een paar bomen die omvallen.;-)..en wie is Pierre inderdaad??
Succes met de barre weersomstandigheden iig en veel plezier met Emily!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
