Howdy y'all

Zo maar ff gelijk 2 verschillende posts maken, anders worden het helemaal boekwerken en daarnaast is het natuurlijk wel overzichtelijk om de verschillende hoofdstukken van elkaar te scheiden. Ben nu een dag of 10 in Knoxville en tot nu toe bevalt het hier prima…zo prima zelfs dat ik te weinig tijd heb gehad om mijn blog eerder up-te-daten, wat meestal wel een goed teken is ;-) Maar nu een aantal mensen (heel terecht natuurlijk) begonnen te bitchen dat ik nou onderhand wel eens een update moest geven komt het er nu toch maar van. Als er iets lelijk is is het wel van die mensen die hier heel blij zo’n blog komen openen en dan na een eerste update niets meer van zich laten horen. Aangezien ik niet zo’n klapjosti wil zijn bij deze dus de lang verwachte update…. Maar in die eerste dagen maak je natuurlijk veel mee en aangezien ik dat hier natuurlijk allemaal neer moet plempen moet een ieder zich maar voorbereiden op een lang verhaal…zeker omdat juristen natuurlijk sowieso al breedsprakig zijn ;-)

De eerste indruk was vrij matig te noemen…Wouter en ik kwamen hier helemaal vertieft aan op 1 januari na onze nacht doorhalen op Times Square en omgeving….30 uur zonder slaap kan je lichaam niet echt appreciëren. Vervolgens bleek in het centrum van Knoxville alles dicht te zijn vanwege nieuwjaarsdag, op een schrale ijsbaan na. Ook op de campus was het uitgestorven…en dan regende het ook nog eens de hele tijd. Niet echt een goede eerste indruk dus, zeker niet omdat ik de nacht erna schijtziek werd. Daar lig je dan aan de andere kant van de wereld, in je eentje (geen van mijn roommates waren al op de campus) in de kou op een kaal matras ( geen tijd gehad om beddengoed te kopen en wist niet hoe de verwarming werkte) de hele nacht door om het uur over te geven terwijl het buiten keihard regent en er verder geen hond op de campus is. Dat is nou niet de meest leuke start die je kan bedenken, maar gelukkig zelfs toen en ook daarna nog helemaal 0 last van heimwee gehad… dus dat zal iig niet geen probleem worden. Het matigste was nog wel dat ik dus nog vrij verrot was van Nieuwjaar, deze nacht natuurlijk ook de nodige energie gevergd had en ik de ochtend erna mijn English placement exam moest maken. Dat bepaalde of je een of andere schrale Engelse cursus moest volgen of niet. Gelukkig haalde ik ook helemaal brak nog een score van 86 van de 100, dus dat scheelde weer een hoop gezeik.

Gelukkig heb ik hier ook al een aantal vrienden gemaakt, ons groepje bestaat uit Wouter (de Nederlander), Oscar en Bjorn (2 Zweden) en Taamir a.k.a. “Tama” (een Fin). Verder ga ik ook om met Dorir (een IJslander), Scandinavie boven dus ;-) Daarnaast heb ik ook wel geregeld contact met de andere internationale studenten en met zowel mijn (Alex) als Wouters (David) Amerikaanse buddy. Verder zijn mijn kamergenoten maar een beetje koekwauzen, maar die van Wouter zijn wel chille gasten. Dus ik hoef hier gelukkig niet elke avond eenzaam huilend in een hoekje van mijn kamer te zitten…

Tot nu toe was er elke avond wel wat te doen en heb ik dus eigenlijk nog geen avond “thuis” doorgebracht. Het was elke avond wel ergens bij iemand rondhangen, een feestje of een bar in. Al werd het natuurlijk niet elke dag even laat, voor een uur of 1 werd het nooit..en dat ga je toch wel merken na een tijdje. Gisterenavond was helemaal geniaal…Wouter, Bjorn en Oscar (de Zweden) en Tama (de Fin) zouden naar een feestje gaan dat Dylan (een Amerikaan van het International House) bij hem thuis gaf en waar ook veel van de andere internationalen zouden zijn. Maar nog voordat we de lobby uitwaren kwamen we een groep amerikanen tegen die ons uitnodigden op hun kamer om te gaan indrinken. De helft waren gasten die echt te gay voor woorden waren, was wel melig om te zien want dat verwacht je tot niet helemaal hier in het zuiden van de VS ;-) De andere helft waren vrouwtjes die echt al helemaal van het padje af waren, er werd flink wat afgetankt daar…dus dat geeft al aan dat je het fenomeen “dry campus” niet echt serieus hoeft te nemen… dat alcoholverbod was ingesteld omdat de universiteit hier een tijdje terug verkozen was tot “number one partyschool” van de VS (ik heb dus geen slechte plek uitgekozen ;-)) en om dat imago kwijt te raken heeft de uni er toen een dry campus van gemaakt, wat dus betekent dat alcohol op de campus verboden is. Maar zoals eerder gezegd trek niemand zich daar dus iets van aan ;-) Na een tijdje wilden zij vertrekken naar een of andere bar en wilden wij doorgaan naar het feestje, die Amerikanen hebben trouwens hun kroeg niet eens gehaald omdat twee van die meiden bewusteloos raakten door een overdosis alcohol :-/ Daarna dus doorgegaan naar Dylan’s huis om beetje bij te lullen met de andere internationale studenten, maar rond een uur of 2 begon het daar een beetje uit te sterven. Daarom maar doorgegaan naar een feestje van een klasgenote van Bjorn.

Het leuke van Amerikaanse feesten is dat de helft via-via er terechtkomt en de meeste elkaar dus nauwelijks kennen en vaak ook degene die het feest geven helemaal niet kennen :-P Op zich heel melig natuurlijk, dat is in Nederland natuurlijk ondenkbaar. Maar om een uur of 4 peerden we hem daar ook maar, want de gastheer wou nou toch eigenlijk wel gaan slapen ;-) Maar wat doe je dan midden in de nacht als er geen shoarmatenten zijn en de pizzeria’s al dicht zijn…je gaat naar een 24-uur per dag geopend wafelhuis :-P we konden meerijden met een stel Amerikanen en het feit dat die tent aan de andere kant van Knoxville lag, zo 20km, was geen enkel beletsel natuurlijk. Op de weg daarnaar toe ook mijn eerste “Cops”-moment meegemaakt…we werden met zwaailichten en al aan de kant gezet door een politieagent wegens “speeding”. Een boete rijker kwamen we in het waffel house aan waar ik dus om 5 uur ’s nachts aan een reusachtige aardbei-banaan pannenkoek zat…

Verder is trouwens ook wel leuk om te vermelden dat ik afgelopen woensdag hier naar een basketbalwedstrijd ben geweest. Echt te overdreven Amerikaans allemaal met een manse speaker, cheerleaders, “Amazing grace” en meer van dat alles..maar wel geniaal om mee te maken..foto’s+filmpjes daarvan dump ik hier ook wel neer.

Aantal dingen die me opgevallen zijn hier:
-Het aantal dikke Amerikanen valt echt reuze mee. Je ziet wel een aantal van die gestrande walvissen rondlopen, maar over het algemeen valt het echt goed mee… en dat ondanks wat hier een paar regels onder staat over het eten…
-Amerikanen zijn echt superbeleefd, daar kunnen wij Nederlanders nog wat van leren…
-Amerikanen zijn heel open en hulpvaardig. Zeker als ze horen dat je een buitenlander bent zijn ze altijd heel erg geïnteresseerd en is geen moeite te groot om je te helpen. De “Southern hospitality” is dus zeker waar. Zo liepen Wouter en ik van ons hotel naar de campus met al onze tassen en stopte er een politieagent om al onze koffers in zijn wagen te proppen en ons af te zetten bij onze voordeur. Heb ik dus gelijk eens in het arrestantengedeelte van een politiewagen opgesloten gezeten ;-)
-Amerikanen lopen er bij als zwervers. Zowel de gasten als de meiden lopen hier rond in Tennessee-sweatshirts en trainingsbroeken met daaronder een paar gympen. Verder ongekamd haar of liefst nog een pet om dat te verbergen…het lijkt dus echt alsof iedereen hier net uit bed is gerold. Verder heb je zelfs een behoorlijk aantal malloten die hier midden in de winter in een korte broek en sandalen rondlopen…
-Amerikanen doen echt teveel aan hun studie. Ze lezen alles en zijn altijd voorbereid voor colleges. Tijdens de eerste colleges had ik nog niet eens mijn boeken gekocht, terwijl iedereen om mij heen al alles gelezen en gemarkeerd had wat voor die week gelezen moest worden. Dat is dus nogal wennen voor een lambal als mij…maar op zich niet slecht dat ik dat ook eens meekrijg ;-)
-Schoolspirit is echt de shit hier… iedereen loopt rond in University of Tennessee-kleding en heeft thuis wel iets van UTK-spullen (van kleedjes, tot vlaggen, tot bekers, lakens en onderzetters) en voelt zich echt zwaar verbonden met de uni. Dat is nogal wat anders dan in Tilburg…
-Het voedsel dat die Amerikanen eten is 90% van de tijd echt te ongezond voor woorden, eindelijk dus een vooroordeel dat waar blijkt te zijn ;-) Je kan wel gezond krijgen, maar niemand neemt het :-P En de portie zijn nog ziek groot ook…ideaal voor mij dus ;-)

Nou bij deze dus mijn ultra-lange update. Ik hoop dat ik nu ik hier gesetteled ben wat meer tijd heb om regelmatiger up-te-daten zodat ik ze wat korter kan houden… moet ik natuurlijk überhaupt nog wel wat mee gaan maken de komende tijd..maar dat zal wel goedkomen ;-)

Ow ja, laatste informatie voor de geïnteresseerden..mijn Nederlandse nummer gebruik ik even niet meer, er zit nu een Amerikaanse simcard in mijn telefoon…718-710-6478 is het nummer. Verder is mijn adres hier in de VS: Apartment residence hall room 717, 2117 Andy Holt Avenue, Knoxville 37996, Tennessee.

Maar het is hier nu 13.00 en ik lig nog in mijn nest te stinken, dus bij deze: *insert Bassie&Adriaan-tune* “dag vriendjes en vriendinnetjes, tot de volgende keer maar weer…” En nu hebben jullie hieronder de gelegenheid om aan te geven hoeveel jullie me al missen… ;-)

Ow ja, zowel de foto’s van New York als Knoxville zet ik er vanavond of morgen nog op…mijn camera zit even te kutten..